De tijd vliegt voorbij!

Zo te zien is het alweer behoorlijk lang geleden sinds ik voor het laatst een verslag heb geplaatst. Er is zoveel gebeurd in de tussentijd en de weken lijken hier voorbij te vliegen. Langzaam aan begint het duidelijk te worden dat ook aan dit avontuur op een gegeven moment een einde gaat komen.. Misschien zelfs wel sneller dan ik eigenlijk gewild had. Maar nog genoeg te beleven voordat het zover is!

Eind September zijn we naar Sedona geweest, dit plaatsje ligt ongeveer drie kwartier rijden ten zuiden van Flagstaff, heeft warmer weer en het staat bekend om de rode “zandsteen formaties”. Erg schattig stadje, maar aangezien we op onze weg naar Arches National Park in Utah al de nodige bijzondere landschappen gepasseerd waren, was het toch minder indrukwekkend dan ik had gehoopt. Gelukkig viel er nog meer te doen, zoals genieten van het koude water en de stroomversnellingen bij Slide rock of van een heerlijk diner bestaande uit o.a. ratelslang, bizon, buffalo en “cactus friet”.

Begin Oktober zijn we weer richting de grens van Arizona met Utah gereden waar verschillen bezienswaardigheden te vinden zijn. De bekendste is waarschijnlijk Antelope Canyon, een hele smalle canyon met de meest bijzondere geërodeerde vormen en figuren. Aangezien het hier meer dan 25º C was, besloten we ook even te genieten van het warme water van Lake Powell en zijn we als laatste nog naar de Horse shoe bound (die naam heeft deze bocht van de Colorado rivier duidelijk te danken aan zijn vorm) gegaan waar we een paar zeer mooie foto’s konden schieten met de ondergaande zon op de achtergrond.
19 Oktober was het eindelijk zover, het weekend waar ik al zo lang op gewacht had en een uitstapje dat al meerdere keren verplaatst was. Maar nu gingen we echt! Op naar Las Vegas, sin city, de stad waar alles mag en alles kan. Met z’n drieën in de auto kwamen we in het begin van de avond aan, en ik keek mijn ogen uit. Veel natuurlijk schoon had ik de afgelopen twee maanden wel gezien maar een echte stad.., Nee, en ik besefte dat ik dat erg gemist had. Dus ik vond het geweldig, overal lichten, gigantische en de meest bijzondere gebouwen en vooral mensen, drukte en muziek, overal! Ons hotel lag helaas iets naast de strip (niet aan te raden, taxi’s zijn zo duur dat je beter iets meer uit kunt geven aan een zeer centraal gelegen hotel). Daar aangekomen ploften we neer en genoten van het prachtige uitzicht.. (de felle neon verlichting van het gebouw tegenover ons scheen regelrecht bij ons naar binnen..). Het koste een paar uur, maar toen hadden we ons helemaal voorbereid op een avondje Vegas. Met het heerlijke warme weer was het geen straf om in een jurk (en hoge hakken) over de strip te lopen en we genoten van het eten, drinken, muziek en de geweldige casino’s gebouwen en winkels. Elk hotel is weer anders, het ene hotel stelt New York voor, het volgende Parijs, Venetië of misschien wel een piramide met sfinx, erg bijzonder en allemaal helemaal in stijl. Snel uitgekeken op deze waanzinnige stad waren we dus zeker niet! Het hele weekend was geweldig, overal was iets nieuws te zien of te beleven, Rollercoaster ride, geweldige luxe winkels, heerlijke cocktails, mega size Amerikaans eten en geweldige zwembaden bij Ceaser’s palace, in één woord: Fantastisch! Dat we moeite hadden om dit alles achter ons te laten en om te ruilen voor het “normale leven” op de campus was dus niet meer dan logisch. Helaas is het na een terugkomst van zo’n weekend om half 3 ’s nachts ook redelijk lastig om de volgende dag weer om 7.15 uit bed te komen..

Hierna stond alweer ons volgende avontuur te wachten, het beleven van het typische Amerikaanse feest: Halloween! Doordat Halloween op een woensdag viel werd het in het weekend ervoor en op de avond zelf gevierd. Overal in de winkels zijn verkleed spullen en een hele hoop Halloween attributen en accessoires te vinden. Na een heftige vrijdagmiddag waarin we elke mogelijke Halloween store hadden afgezocht hadden we toch eindelijk gevonden wat we wilden en waren we helemaal klaar voor de Halloween feestjes op zaterdag. Vrijwel iedereen had z’n best gedaan om er raar, cool of bijzonder uit te zien, huizen waren compleet gedecoreerd en ook eten en drinken was in creepy Halloween stijl. Op woensdag was ook op de campus duidelijk te merken dat het Halloween was aangezien er geen plek was waar je kon gaan zonder verkleedde mensen tegen te komen. ’S Avonds brak te spanning pas echt los toen het spel tussen de mensen en zombies begon, iets waar de halve universiteit aan mee bleek te doen en wat echt niet te missen viel.

4 November was het weer tijd voor een actieve dag. Met NAU outdoors gingen we kayaken op de Verde River een stukje ten zuiden van Flagstaff. ’S Ochtends om 7u moesten we al verzamelen zodat we op tijd daar waren voor een geweldige Kayak trip. Iedereen was erg enthousiast en met 25º C was het heerlijk op het water. Ongeveer 5uur later stonden we weer aan de kant, teleurgesteld dat deze dag alweer over was.

aan de kant, teleurgesteld dat deze dag alweer over was.
Het weekend van 10 & 11 November hadden we grote plannen om naar beneden, naar de Havasupai falls in de buurt van de Grand Canyon te hiken. Helaas bleek die ochtend (of eigenlijk de avond van te voren al) dat op het laatste moment dingen regelen niet áltijd werkt. Dus, wat doe je dan om 8.30 als je met z’n vieren klaar staat om te vertrekken en het gaat opeens niet door omdat je geen onderkomen hebt voor die nacht? Dan verzin je ter plekke iets nieuws. Na een uitgebreid overleg en een paar kleine aanpassingen aan de inhoud van onze tassen waren we klaar voor onze nieuwe trip, op naar Utah! (alweer) en deze keer naar Bryce Canyon en Zion National Park. Deze lagen op 5 tot 6uur rijden van Flagstaff dus voor Amerikaanse begrippen goed te doen voor twee dagen. Zaterdag zijn we naar Bryce Canyon gegaan, waar het toen erg koud was en zelfs een heftige sneeuwbui op ons wachtte. Een bijzonder uitzicht hadden we dus zeker maar echt weer voor lange wandelingen of hikes was het niet. De dag daarna was er weer zon (de temperatuur was nog wel behoorlijk laag) en in Zion was gelukkig geen sneeuw gevallen. De weg er naartoe was al mooi maar daar aangekomen bleek het National Park zelf nog veel indrukwekkender. We besloten op aanbevelen van een gids de hike naar “Angels Landing” te gaan doen waar in totaal een uur of 6-7 voor werd gerekend. Voorzichtigheid tijdens deze tocht was zeker geboden aangezien er sinds 2004, zes mensen om het leven waren gekomen op weg naar Angels Landing. Het punt doet zijn naam zeker eer aan aangezien je, wanneer je nog helemaal beneden bent, sterk afvraagt hoe het mogelijk is om daar te komen. Tijdens de toch naar boven werd het uitzicht steeds mooier en wij steeds enthousiaster. Het laatste stuk van het uitkijkpunt naar het hoogste punt, Angels Landing, was verreweg het zwaarste en steilste. IJzeren kettingen waren langs de berg gespannen om je aan vast te houden en het was belangrijk goed op te letten waar je, je voeten plaatste. Uiteindelijk bereikten we de top veel sneller dan gedacht en waren we enorm onder de indruk van het prachtige landschap dat zich voor ons uitstrekte. Alles was zo klein, groen en adembenemend! Na wat te hebben gegeten, genoten van het uitzicht en diverse foto’s gemaakt te hebben was het weer tijd voor onze afdaling en daarna onze terugreis van 6uur naar Flagstaff.

Hopelijk zijn jullie nu weer redelijk op de hoogte van wat er zich hier in the States afspeelt. Natuurlijk ben ik doordeweeks nog steeds bezig met het volgen van lessen, schrijven van essays en research papers en leren van tentamens en dit gaat gelukkig nog steeds prima. Het is nu ook al bijna Thanksgiving (donderdag de 22e) wat betekent dat we vanaf woe/do vrij hebben en er genoeg tijd is om weer een nieuw avontuur te beleven!
Wordt vervolgd..

Liefs, Fiona